معنی پی غلط در لغت نامه دهخدا

کنایه از محو و ناپدیدی اثر و نشان غلط کردن و این در محل فریب بوده و با لفظ زدن و کردن مستعمل (است) . (آنندراج) :، درکعبه و در دیر بجستیم و ندیدیم، از پی غلط خود ز که پرسیم سراغی ؟، حیاتی گیلانی.، رجوع به پی غلط افشردن و پی غلط راندن و پی غلط زدن و پی غلط کردن شود

معنی پی غلط در فرهنگ لغت هوشیار

پی چو فریب از میان بردن جای پا: پی چو فریبی برای فریب دادن پی جویان پی کور ناپدیدی اثر پا محو رد پای برای فریفتن پی جویان: در کعبه و در دیر بجستیم و ندیدیم از پی غلط خود ز که پرسیم سراغی ک (حیاتی گیلانی)

معنی پی غلط - جستجوی لغت در جدول جو

پی غلط

لغت نامه دهخدا

پی غلط

فرهنگ لغت هوشیار

پیغله

بیغوله، کنج، گوشه، بیراهه، گوشۀ خانه، ویرانه، گوشه ای دور از مردم، بیغله، پیغوله، گرنج

فرهنگ فارسی عمید

پی غلط کردن

پی گم کردن، رد گم کردن، محو کردن اثر پایی یا اثر چیزی تا کسی به آن پی نبرد

فرهنگ فارسی عمید

پی غلط افشردن

(هََ تَءْ)

پافشاری نابجا کردن:
به یکی پی غلط که افشردم
رخت هندو نگر که چون بردم.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پی غلط راندن

(هَِ)

نشان غلط کردن. پی گم کردن:
پی غلط راندن اجتهادی نیست
بر غلط خواندن اعتمادی نیست.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پی غلط زدن

(هَُ)

پی غلط راندن:
پی غلطی میزنم ناله ز بیداد نیست
بهر چه افتاده سر در پی افغان ما؟
ظهوری (از آنندراج).
دشمن نه پی غلط زده بهر فریب ما.
طهماسب قلی بیک (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

پی غلط کردن

(هََ)

محو کردن و برهم زدن نقش پا تا کسی پی نبرد. علامات کار خود را مخفی کردن تا کسی سر از آن کار درنیاورد:
در تو نرسید و پی غلط کرد
آن مرغ که بال و پر بینداخت.
سعدی

لغت نامه دهخدا

پی پل

بهندی فوفل است. (تحفۀ حکیم مؤمن)

لغت نامه دهخدا

پی غر

(پَ / پِ غُ)

قارچ (در تداول عوام گناباد خراسان). نوعی از آن را بعربی فطر و انواع دیگر را، غرد، غراد، غراده، مغرود، غرده، غرد، غرده نامند و سماروغ و سماروخ نیز بدین معنی است

لغت نامه دهخدا

پیغله

(پَ / پِ غُ لَ/ لِ)

کنج و گوشۀ خانه. (برهان). بیغله. بیغوله. پیغوله. کنجی باشد از خانه. (صحاح الفرس). گوشه بود یعنی زاویه. (فرهنگ اسدی نخجوانی) :
کنم هرچه دارم بر ایشان یله
گزینم ز گیتی یکی پیغله.
فردوسی.
، کنج و گوشۀ چشم، بیراهه. مقابل راه. (از برهان)

لغت نامه دهخدا

پی لت

مرکز بلوک میان بند در ناحیۀ نور مازندران. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 299)

لغت نامه دهخدا

پی چلو

(چِ)

دهی از دهستان بلدۀ کجور بخش مرکزی شهرستان نوشهر. کوهستانی، سردسیر، دارای 160 تن سکنه. آب آن از چشمه و رود خانه محلی، محصول آنجا غلات و ارزن. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

گه غلط

(گُهْ غَ)

به معنی گه گردان و جعل است. (آنندراج). خبزدو. خبزدوک. گوه گردان. گوه غلطان. خنفساء. رجوع به گوگردانک و گوگردان شود

لغت نامه دهخدا

شیرغلط

(غَ)

فنی از کشتی گیری. (از ناظم الاطباء). نام داو از کشتی که چون حریف را بر زمین بیندازند دست و پا وشکم خود را بطوری بر زمین می چسباند که هرچند حریف زور کند پشت این کس بر زمین رسانیدن نتواند، چه شیر اصلاً به پشت نمی خوابد. (غیاث) (آنندراج) :
شیر غلطنده ز زور بت سیمین تن ما
شیرغلط است فن دلبر شیرافکن ما.
میرنجات (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

پی بلز

(بِ)

کنت نشین اسکاتلند جنوبی، دارای 15000 تن سکنه. کرسی آن نیز بهمین نام و دارای ششهزار تن سکنه است

لغت نامه دهخدا